Opisy składników

Melisa
Melisa działa uspokajająco, kojąco i regenerująco na system nerwowy, przeciwdepresyjnie, a także wzmacnia serce, znosi nadmierną fermentację, wzmacnia żołądek i pobudza trawienie. Stwierdzono również jej właściwości przeciwzapalne, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne.
Stosuje się ją jako środek uspakajający w chorobach układu nerwowego – w stanach ogólnego pobudzenia nerwowego, w wyczerpaniu nerwowym, w bezsenności, w uczuciu niepokoju, w depresji, a także w nerwicy wegetatywnej, czyli w zaburzeniu funkcji narządów: serca, naczyń krwionośnych, żołądka, jelit i wątroby.

Szyszka chmielu
Szyszkę chmielu stosuje się w chorobach układu nerwowego jako środek uspokajający przy trudnościach w zasypianiu, w stanach zmęczenia i wyczerpania nerwowego, nadmiernej drażliwości, w zaburzeniach nerwowych okresu przekwitania. Również w przypadku przewlekłego nieżytu przewodu pokarmowego, w niedokwaśności, przy osłabieniu procesów trawienia, przy braku apetytu i odbijaniu, we wzdęciach, w nadmiernej fermentacji jelitowej.

Owoc porzeczki czarnej
Owoc porzeczki czarnej zawiera dużo witamin – A, C, B1, B2, PP, B6 – i soli mineralnych, zwłaszcza wapnia, żelaza, boru i miedzi. Stosuje się go w nadciśnieniu, w chorobach reumatycznych, w stanach zapalnych jamy ustnej, w anginie oraz w kamicy moczowej i w biegunkach.

Owoc aronii
Owoc aronii jest znakomitym źródłem wielu cennych substancji czynnych (antocyjany), witamin, karotenu, mikroelementów, błonnika i pektyn. Dzięki swoim właściwościom zwany jest źródłem zdrowia i młodości.
Antocyjany podobnie jak witaminy C, E, A – należą do tzw. antyutleniaczy zapobiegających tworzeniu szkodliwych cząsteczek tlenu. Działalność antocyjanów opóźnia proces starzenia się, ułatwia przemianę materii (zwłaszcza gospodarkę tłuszczową organizmu), łagodzi dolegliwości w chorobach trzustki i wątroby. Dzięki tym wszystkim zaletom owoc aronii jest wykorzystywany w profilaktyce chorób serca, układu krwionośnego oraz układu nerwowego.

Liść poziomki
Liść poziomki wykazuje działanie oczyszczające, moczopędne. Usuwa on szkodliwe produkty przemiany materii, wzmacnia i oczyszcza wątrobę, goi rany, działa bakteriobójczo, ściągająco i przeciwbiegunkowo.
Stosuje się w infekcjach gastrycznych, przy stanach zapalnych przewodu pokarmowego, również w zapaleniu wyrostka robaczkowego, w żółtaczce, w zbyt obfitym miesiączkowaniu, w niedokrwistości, w reumatyzmie, w dnie moczanowej oraz w artretyzmie.

Kwiat słonecznika
Kwiat słonecznika działa przeciwgorączkowo, regenerująco, a zawarte w nim związki goryczkowe pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i działają korzystnie na procesy trawienia.

Kwiat nagietka
Kwiat nagietka wykazuje działanie regenerujące, gojące, przeciwzapalne, bakteriobójcze i grzybobójcze. Działa on korzystnie na błony śluzowe przewodu pokarmowego, przełyku, żołądka i jelit (ochronnie, ściągająco, przeciwbiegunkowo, przeciwzapalnie, i w pewnym stopniu zapobiegawczo, przeciwnowotworowo). Zapobiega rakowaceniu czynnych wrzodów żołądka i jelit oraz blizn powstałych po zabiegach operacyjnych.
Nagietek zwiększa odporność organizmu, wzmaga aktywność układu śródbłonkowo-siateczkowatego, co czyni organizm zdolnym do przeciwstawienia się inwazji mikroorganizmów chorobotwórczych i do skutecznej obrony przed zakażeniem. Działa antyseptycznie i grzybobójczo. Pobudza czynność wątroby, działa żółciopędnie, korzystnie na wzrok, moczopędnie i napotnie dzięki czemu oczyszcza organizm usuwając zbędne produkty przemiany materii.

Cynamon
Właściwości cynamonu znane były już w starożytności. Działa on wzmacniająco, rozgrzewająco i pobudzająco na układ trawienny, pobudza wydzielanie soku żołądkowego i czynności ruchowe jelit, działa wiatropędnie, napotnie oraz obniża poziom cukru we krwi. Stosuje się go w przeziębieniu, w reumatyzmie, w braku apetytu, w niestrawności oraz w chronicznej biegunce.

Korzeń cykorii
Korzeń cykorii pobudza funkcje wydzielnicze żołądka i wątroby, działa przeciwbakteryjnie i słabo moczopędnie. Stosuje się go w utrudnionym trawieniu, w braku apetytu, w nadmiernej fermentacji, w niedoborze kwasu solnego i pepsyny w żołądku, w ogólnym wychudzeniu i w osłabieniu spowodowanym zaburzeniami w przyswajaniu składników pokarmowych, w uszkodzeniu wątroby przez substancje toksyczne.

Hibiskus
Hibiskus (kwiat malwy sudańskiej) to wyjątkowo cenne źródło naturalnej witaminy C oraz wapnia, witamin i soli mineralnych.
Przyspiesza on przemianę materii, zmniejsza wchłanianie w jelitach, działa wzmacniająco na wątrobę i oczyszcza organizm. W afrykańskiej medycynie ludowej przypisuje się mu antybakteryjne i moczopędne działanie, dzięki czemu zapobiega zastojom wody w organizmie. Kwiat hibiskusa ma również właściwości obniżające ciśnienie krwi, a polisacharydy wzmacniają odporność organizmu. Działa on też kojąco, przeciwzapalnie oraz łagodzi podrażnienia.

Lukrecja
Lukrecja wykazuje działanie wykrztuśne w obrębie oskrzeli, krtani i gardła, pobudza czynności wydzielnicze górnych dróg oddechowych. Działa przeciwzapalnie na błony śluzowe żołądka i jelit, hamuje rozwój bakterii, działa gojąco w przypadku wrzodów przewodu pokarmowego oraz rozkurczająco na mięśnie gładkie oskrzeli, dróg moczowych, naczyń krwionośnych i przewodu pokarmowego. Ma ona również działanie przeciwnowotworowe, zwłaszcza w obrębie żołądka oraz działanie wzmacniające i immunologiczne (zwiększające mechanizmy obronne organizmu człowieka), a także przeciwbólowe.
Stosuje się ją w chorobach układu oddechowego, w nieżycie oskrzeli i gardła, w zapaleniu oskrzeli i w astmie, w uporczywym, suchym kaszlu, w zaflegmieniu górnych dróg oddechowych, w chrypce, w zapaleniu migdałów i dziąseł, w stanach gorączkowych, po zabiegach chirurgicznych w przewodzie pokarmowym, w stanach zagrożenia chorobą nowotworową, w nieżytach żołądka, w celu wzmocnienia śledziony, w nerwicy żołądka i wątroby, w bólach brzucha, we wzdęciach, w kolce jelitowej oraz zaparciach. Polecana szczególnie dla diabetyków.

Goździk
Goździk ma działanie pobudzające, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, miejscowo przeciwbólowe, rozkurczowe, łagodzące, wiatropędne, zapobiegające wymiotom.
Dawniej stosowano go w chorobach mózgu, w kołataniu serca, w braku apetytu i innych dolegliwościach trawiennych.

Imbir
Imbir wykazuje działanie ogrzewające, stymulujące i wzmacniające zwłaszcza na żołądek i nerki, napotne, wykrztuśne. Poprawia on apetyt, trawienie i niweluje uczucie pełności, zwłaszcza po spożyciu pokarmów tłustych. Bezcenną właściwością imbiru jest jego działanie odtruwające, które polega na unieczynnianiu różnych szkodliwych czynników w organizmie – toksyn, które powstały w procesie wadliwej przemiany materii lub dostały się do organizmu z zewnątrz z pożywieniem bądź z nieprawidłowo podanymi lekami. Imbir działa również na układ oddechowy wykrztuśnie i napotnie, rozgrzewa płuca i likwiduje dreszcze, przeciwdziała penetracji zimna i toksyn do głębszych warstw organizmu.
Stosuje się go w chorobach układu pokarmowego jako środek pobudzający i rozgrzewający żołądek, w przypadku braku apetytu, przy wzdęciach, niestrawności i zaflegmieniu przewodu pokarmowego, w biegunce oraz w chorobie lokomocyjnej. Również w ogólnym osłabieniu i w wyczerpaniu organizmu, w uczuciu głębokiego wychłodzenia ciała, przy zmarzniętych dłoniach i stopach oraz w chorobach układu oddechowego przy przeziębieniu, katarze, dreszczach i w zaflegmieniu płuc.

Kwiat akacji
Kwiat akacji zawierają olejek eteryczny, flawonoidy, cukry, kwasy organiczne, sole mineralne. Działa żółciopędnie, moczopędnie, rozkurczowo i uspokajająco.
Stosuje się go w niedoczynności wydzielniczej nerek.

Owoc jarzębiny
Owoc jarzębiny działa wzmacniająco, witaminizująco, moczopędnie, przeciwzapalnie w obrębie dróg moczowych i błon śluzowych przewodu pokarmowego, a także ściągająco, przeciwbiegunkowo i przeciwmiażdżycowo.
Stosuje się go w chorobach przewodu pokarmowego w biegunkach, w nieżytach, w chorobach wątroby i dróg żółciowych, jako środek osłaniający i odtruwający wątrobę. Skuteczny jest w osłabieniu nerek, w stanach zapalnych dróg moczowych i w kamicy moczowej. Podaje się go również w chorobach obwodowego krążenia krwi, w kruchości naczyń krwionośnych, w żylakach odbytu i w miażdżycy. Stosuje się go w chorobach spowodowanych niedoborem witamin A i C – takich, jak choroby oczu (m.in. jaskra, zaćma), a także w alergiach, paradontozie, w wypadaniu zębów i włosów.

Owoc tarniny
Owoc tarniny działa przeciwbiegunkowo, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie.
Stosuje się go w lekkich zapaleniach błony śluzowej jamy ustnej i gardła, nieżytach żołądka i jelit oraz w łagodnych biegunkach.

Owoc borówki czarnej
Owoc borówki czarnej jest lekiem przewodu pokarmowego, działa odtruwająco, przeciwbiegunkowo, przeciwbakteryjnie i przeciwpasożytniczo. Również reguluje i wzmacnia układ krążenia, działa za naczynia wieńcowe oraz na naczynia krwionośne oczu, poprawia widzenie o zmierzchu.

Lipa
Lipa działa napotnie i osłaniająco na drogi oddechowe, bezpośrednio na gruczoły potowe jak również za pośrednictwem nerwów układu współczulnego. Wykazuje działanie na jelita i na narządy rodne kobiet, moczopędne, rozluźniające na mięśnie gładkie (szczególnie naczyń krwionośnych). Wpływa na konsystencję krwi, obniża jej lepkość i przeciwdziała zlepianiu się krwinek, działa gojąco na naczynia krwionośne i na skórę. Wzmacnia żołądek, stymuluje wydzielanie soku żołądkowego i równocześnie działa osłaniająco, a także żółciopędnie, ułatwiając przepływ żółci do dwunastnicy. Wykazuje również bardzo korzystne wzmacniające i kojące działanie na system nerwowy, uspokaja nerwy i ułatwia zasypianie.
Stosuje się ją jako środek napotny w chorobach zakaźnych układu oddechowego w tzw. chorobach przeziębieniowych, w grypie, w zapaleniu oskrzeli, płuc i gardła, w anginie, a także w nieżytach przewlekłych, w dychawicy oskrzelowej. Polecana jest ludziom pracującym umysłowo – w stanach znużenia, przemęczenia i w słabej koncentracji uwagi. Lipę stosuje się w zaburzeniach trawienia, w chorobach metabolicznych i w miażdżycy.
Zewnętrznie stosuje się ją do pielęgnacji i do leczenia skóry, do usuwania piegów, w podrażnieniach i w świądzie skóry, a także wpływa korzystnie na porost włosów.

Owoc maliny
Owoc maliny wykazuje działanie napotne i przeciwgorączkowe, pobudza funkcjonowanie gruczołów potowych. Ma również działanie moczopędnie, oczyszczające, antyreumatyczne oraz odżywcze, przeczyszczające, wzmacniające żołądek i witaminizujące.
W medycynie ludowej stosowany był w bakteryjnych i wirusowych chorobach przeziębieniowych przebiegających z podwyższoną temperaturą. Skutecznie wzmacnia przy objawach awitaminozy organizmu, w szkorbucie i paradentozie.

Kwiat dziewanny
Kwiat dziewanny działa przeciwzapalnie i odflegmiająco na błony śluzowe układu oddechowego, jamy ustnej, gardła, oskrzeli, żołądka, jelit i dróg moczowych, a także przeciwwirusowo, napotnie, moczopędnie, również ułatwia odksztuszanie.
Medycyna ludowa poleca go w chorobach układu oddechowego, w ciężkim suchym kaszlu ze skąpą wydzieliną, w zapaleniu oskrzeli, w kokluszu, w astmie, w stanach zapalnych gardła. (ten fragment źle został przez firmę z Kielc wpisany. Zamiast tu to w opisie kwiatu bzu czarnego).

Kwiat bzu czarnego
Kwiat bzu czarnego działa słabo napotnie i moczopędnie. Stosuje się go w gorączce, w przeziębieniu, w stanach nieżytowych płuc i górnych dróg oddechowych, a także jako środek oczyszczający w chorobie reumatycznej.

Mięta
Mięta pobudza czynności wydzielnicze żołądka i wątroby, zwiększa ilość soku żołądkowego i żółci, ułatwia trawienie i przyswajanie pokarmów, usuwa nudności, również związane z chorobą lokomocyjną, zapobiega wymiotom. Działa ona rozkurczowo i obniża napięcie mięśni gładkich dróg żółciowych, jelit i dróg moczowych, przeciwdziała zastojom żółci w pęcherzyku żółciowym, umożliwia właściwe przemieszczanie się treści jelitowych i odejście gazów, działa wiatropędnie i przeciwbólowo. Wykazuje ona silne działanie przeciwbakteryjne w obrębie dróg żółciowych i jelit, niszczy bakterie oporne na działanie antybiotyków oraz działa łagodnie uspokajająco, a także napotnie.
W Polsce mięta należy do najwszechstronniej i najczęściej stosowanych ziół. Napary z niej stosuje się przede wszystkim w różnych dolegliwościach przewodu pokarmowego, w nieżytach żołądka i jelit, w niedokwaśności, w zaburzeniach trawienia objawiających się brakiem łaknienia, wymiotami, nudnościami, wzdęciami, bólami brzucha, złym trawieniem tłuszczów, nieprawidłową fermentacją w jelitach, kolką jelitową, stanami skurczowymi jelit, biegunkami, zaparciami, a także osłabieniu czynności trzustki. Stosuje się ją również w nerwicach wegetatywnych, w bólach migrenowych, w chorobie lokomocyjnej oraz jako środek uspokajający.
Zewnętrznie mięta służy do płukania jamy ustnej i gardła oraz do okładów w celu ochłodzenia w zapaleniu stawów w reumatyzmie i w nerwobólach.
Mięta może zmniejszać wydzielanie mleka, dlatego stosuje się ją ostrożnie u matek karmiących. Nie stosuje się jej u niemowląt, a dzieciom może być podawana najdłużej przez tydzień.

Pokrzywa
Pokrzywa działa na cały organizm stymulująco, odżywczo, witaminizująco, mineralizująco, wzmacniająco, regenerująco i oczyszczająco. Stwierdzono, iż działa ona krwiotwórczo, zwiększa poziom hemoglobiny i ilość czerwonych ciałek krwi, wykazuje działanie przeciwkrwotoczne, zapobiegające krwawieniom z naczyń włosowatych oraz obniża ciśnienie krwi dzięki działaniu rozkurczowemu na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych. Korzystnie działa na układ pokarmowy, pobudza wydzielanie soków żołądkowych, poprawia trawienie i przyswajanie pokarmów, przeciwdziała stanom zapalnym w przewodzie pokarmowym oraz obniża znacznie poziom cukru we krwi.
Liść pokrzywy stosuje się w chorobach krwi, w niedokrwistości, w białaczce, w krwawieniach z żołądka, z jelit i z nosa, w problemach z ciśnieniem krwi, w przypadkach zwężonych naczyń krwionośnych, również wieńcowych, w miażdżycy i w niewydolności serca. Stosowany jest jako środek oczyszczający w złej przemianie materii, w alergii, w nieprawidłowym funkcjonowaniu nerek, w zapaleniu dróg moczowych oraz wzmacniający w przypadku wyczerpania, znużenia, uporczywych bóli głowy, łatwego męczenia się związanego z przepracowaniem. Stwierdzono również korzystne działanie w okresie rekonwalescencji w związku z przebytymi chorobami, a także w przypadku osłabienia organizmu i w częstych infekcjach wszelkiego rodzaju.

Anyż
Anyż ułatwia trawienie i łagodzi wzdęcia. Pobudza czynności wydzielnicze błon śluzowych górnych dróg oddechowych, wykazuje działanie wykrztuśne w nieżytach gardła i oskrzeli. Ponadto łagodzi objawy kolki jelitowej i przyswajanie pokarmów szczególnie u dzieci i niemowląt oraz u osób starszych. Ma on również działanie przeciwbakteryjne i przeciwskurczowe, przeciwreumatyczne.

Owoc bzu czarnego
Owoc bzu czarnego działa napotnie, moczopędnie, lekko przeczyszczająco i słabo przeciwbólowo oraz przeciwreumatycznie i przeciwzapalnie. To tzw. środek czyszczący krew, gdyż usuwa z organizmu (m.in. z potem, moczem) szkodliwe produkty przemiany materii i trujące toksyny.

Karczoch
Karczoch działa wzmacniająco, regenerująco i ochronnie na wątrobę oraz odtruwająco, przeciwcukrzycowo, przeczyszczająco, obniża poziom tłuszczów i cholesterolu we krwi.

Kwiat ślazu
Kwiat ślazu wykazuje działanie powlekające, osłaniające, zmiękczające, wykrztuśne.
Stosuje się go w nieżytach górnych dróg oddechowych, w zapaleniu gardła, krtani, migdałków i oskrzeli, w chrypce, w suchym kaszlu, w rozedmie płuc, w suchości w jamie ustnej i w gardle oraz w nosie, w gorączce, w biegunce.

Kwiat malwy czarnej
Zawarte w kwiecie malwy czarnej związki śluzowe działają osłaniająco i powlekająco na błony śluzowe jamy ustnej i gardła, ułatwiają też odksztuszanie wydzieliny zalegającej w gardle.
Stosuje się go jako środek przeciwkaszlowy, powlekający i lekko rozkurczający w nieżytach górnych dróg oddechowych oraz w zapaleniu błon śluzowych jamy ustnej i gardła, w nieżycie oskrzeli, chrypce, w trudnościach odksztuszania i w suchym kaszlu. Również w dolegliwościach żołądkowych, chorobach pęcherza moczowego, zwłaszcza u dzieci i osób starszych.

Kwiat chabra
Właściwości lecznicze ma suszony, zabarwiony kwiat chabra. Działa on silnie moczopędnie i słabo żółciopędnie, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.
Stosuje się go w chorobach nerek, w niedostatecznym wydalaniu moczu, w obrzękach spowodowanych zastojem wody w organizmie, w zapaleniu kłębuszków nerkowych, w zapaleniu miedniczek nerkowych oraz w kamicy moczowej.

Płatki róży
Płatki róży zawierają flawonoidy, antocyjany, garbniki i olejek eteryczny. W medycynie ludowej stosowano je przy niestrawności, bólach gardła, ranach i chorobach skóry.

Głóg
Głóg wykazuje działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie jelit, macicy, dróg moczowych i naczyń krwionośnych. Najważniejsze jest jego działanie rozkurczowe na naczynia wieńcowe serca. Zmniejszenie napięcia ścian naczyń serca powoduje ustąpienie bólu i uczucia duszności, zwiększenie dopływu krwi, co powoduje dotlenienie mięśnia sercowego i usunięcie szkodliwych metabolitów. Głóg działa bezpośrednio na mięsień sercowy, wzmacnia siłę skurczu i zmniejsza jego częstotliwość, dzięki temu następują dłuższe przerwy między skurczami i lepszy wypoczynek serca.
Działa również korzystnie na naczynia mózgowe. Rozkurcz i rozszerzenie tych naczyń powoduje lepsze ukrwienie, dotlenienie i odżywienie mózgu, co przeciwdziała anemizacji mózgu. To działanie ma ogromne znaczenie dla ludzi starszych ze zmianami miażdżycowymi, tym bardziej, że głóg działa łagodnie i długotrwale i nie nastręcza obaw o niebezpieczne komplikacje, jakimi są uszkodzenia naczyń dotkniętych miażdżycą. Głóg obniżają ciśnienie krwi.
Owoce głogu mają działanie bardziej wzmacniające, a w mniejszym stopniu rozkurczowe. Polecany w stanach ogólnego zmęczeniu, a także jako środek uspokajający.

Dzika róża
Dzika róża wykazuje działanie wzmacniające, odżywcze, witaminizujące, oczyszczające, przeciwzapalne, ściągające, poprawiające trawienie, żółciopędne, wykrztuśne, przeciwgorączkowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, wzmacniające nerki oraz krew, zwiększające popęd płciowy, regulujące miesiączkowanie i przeciwdepresyjne.
Wielokierunkowe działanie róży wynika z dużej zawartości witaminy C, w połączeniu z innymi witaminami. Witamina C w organizmie bierze udział w procesach utleniania i redukcji, a to podstawowe procesy toczące się w całym organizmie we wszystkich narządach i we wszystkich tkankach. Warto nadmienić, iż witamina C zawarta w róży jest aktywna i trwała w przeciwieństwie do syntetycznej, która przedawkowana jest przyczyną m.in. biegunki czy kamieni nerkowych.
Cenną właściwością witaminy C jest hamowanie powstania nitrozoamin, które są związkami rakotwórczymi i powstają w przewodzie pokarmowym po spożyciu przenawożonych azotem roślin i innych pokarmów zawierających nadmiar azotu, między innymi wędlin.
Zapotrzebowanie na witaminę C wzrasta u dzieci, u kobiet w ciąży oraz u matek karmiących, w czasie choroby, zwłaszcza przebiegającej z gorączką, u palaczy, u alkoholików, u ludzi pijących dużo kawy i herbaty, u lekomanów i u narkomanów.
Owoce róży stosuje się w spadku odporności organizmu, w osłabieniu mechanizmów obronnych, w chorobach zakaźnych, przeziębieniach, w infekcjach bakteryjnych i wirusowych, zwłaszcza przebiegających z wysoką gorączką, a także w chorobie nowotworowej. Różę stosuje się również u rekonwalescentów po wszelkich chorobach, szczególnie długotrwałych, zakaźnych, po wszelkiego typu operacjach.

Kwiat kocanki piaskowej
Kwiat kocanki piaskowej wykazuje działanie pobudzające czynności żołądka i wątroby, działa żółciotwórczo oraz rozkurczowo i przeciwzapalnie na przewód pokarmowy i drogi żółciowe.
Stosuje się go w niewydolności wątroby, spowodowanej uszkodzeniem miąższu, w niedostatecznym wydzielaniu żółci, w żółtaczce, w zastoju żółci, w kamicy żółciowej, po operacjach na drogach żółciowych, w stanach nieżytowych przewodu pokarmowego.

Liść jeżyny
Liść jeżyny działa na przewód pokarmowy ściągająco, przeciwbiegunkowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, oczyszczająco, zwłaszcza na jelita i regulująco na funkcje trawienne. Wykazuje również działanie łagodnie moczopędnie, regulujące przemianę materii i oczyszczające na organizm. Ułatwia usuwanie z moczem toksycznych produktów przemiany materii.

Liść maliny
Liść maliny wykazuje działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie jelit, naczyń krwionośnych. Działa również moczopędnie, przeciwreumatycznie, oczyszczająco i wzmacniająco na prostatę.

Liść morwy białej
Liść morwy białej zawiera substancje hamujące działanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład węglowodanów w organizmie (ograniczające metabolizm cukrów złożonych w glukozę). Dzięki temu część węglowodanów przechodząc przez jelita pozostaje niestrawiona i wydalana z organizmu, co w efekcie prowadzi do ograniczenia wchłanianie glukozy przez organizm i uzyskania niższego poziomu cukru we krwi po posiłkach.
Pomaga to w utrzymaniu prawidłowej wagi ciała i wspomaga odchudzanie, redukując do 35% wchłaniania kalorii po posiłkach oraz zapobiega lub łagodzi przebieg cukrzycy typu II.
Dodatkowo związki zawarte w liściu morwy białej wpływają na obniżenie poziomu trójglicerydów, jak również „złego” cholesterolu LDL, podczas gdy poziom „dobrego” cholesterolu HDL ulega podwyższeniu.

Herbata zielona
Właściwości lecznicze zielonej herbaty wykorzystywane są w medycynie chińskiej i japońskiej już od wieków. Dowiedziono, że zawiera ona m.in. witaminy A, B, B2, C oraz wiele minerałów i mikroelementów. Lista dobroczynnego działania zielonej herbaty na nasz organizm jest dość długa. Naukowcy wymieniają aż 61 dolegliwości, w leczeniu których napój ten może być pomocny, np.:

W zielonej herbacie tkwi tajemnica długiego życia. Zawarte w niej składniki wpływają bowiem hamująco na procesy starzenia się organizmu.

Aby polubić zieloną herbatę, najpierw należałoby poznać tajniki jej zaparzania. Woda, którą zaparzamy herbatę, powinna stygnąć po zagotowaniu około 5 minut. Jeżeli herbata ma działać na nas pobudzająco, zaparzamy ją przez 2-3 minuty, jeżeli odprężająco – nieco dłużej (5-8 minut). Następnie napar przelewamy do innego naczynia aby herbata nie nabrała gorzkiego smaku, Wskazane jest dwu- lub trzykrotne zaparzanie tych samych liści. Za każdym razem odnajdziemy inny smak.

Owoc żurawiny
Owoc żurawiny ma dużą wartość odżywczą, smakową i leczniczą. Jest cennym źródłem naturalnych witamin i soli mineralnych. Posiada bogate zasoby naturalnej witaminy C i A, witamin z grupy B-kompleks (B1, B2, B6). Zawiera również karotenoidy, sole mineralne (w tym sole jodu), kwasy organiczne, a zwłaszcza kwas ascorbinowy i cytrynowy, pektyny, garbniki, polifenole i antocyjany.
Stosuje się go jako środek orzeźwiający i zwiększający odporność w chorobach, w których występuje gorączka, ponieważ gasi w niej pragnienie. Również w infekcjach dróg moczowych i w leczeniu jaskry. Oprócz działania wzmacniającego, ułatwia trawienie, korzystnie wpływa na pracę jelit i pobudza pracę trzustki, co jest szczególnie ważne dla osób chorych na cukrzycę. Należy polecić go nadciśnieniowcom.

Owoc rokitnika
Owoc rokitnik jest naturalnym źródłem witaminy C i chociaż jest jej mniej niż np. w owocach róży, to znacznie wolniej ulega ona rozkładowi podczas ich przechowywania czy przetwarzania. To prawdziwe bogactwo witamin - witaminy z grupy B, witamina E, F, K, P, kwas foliowy, prowitamina A, antocyjany, flawonoidy, fosfolipidy, sterydy (prowitamina D), garbniki, cukry, kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, nikotynowy), oraz makro i mikroelementów tj. żelazo, bor, mangan.
Lecznicze zastosowanie owoców rokitnika ma długie tradycje. Stosuje się go w chorobach gorączkowych spowodowanych przez bakterie i wirusy, w stanach zapalnych różnych narządów, w biegunkach, w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.  Jak również w chorobach reumatycznych i chorobach skóry.
Substancje biologicznie czynne, zawarte w owocu rokitnika wzmacniają wzrok, działają przeciw miażdżycowo, opóźniają proces starzenia oraz zwiększają odporność na napromieniowanie promieniowaniem rentgenowskim i radioaktywnym.

Rooibos
Rooibos liść czerwonokrzewu Aspalathus linearis rosnącego w Południowej Afryce, w górach Cedarberg. Charakteryzuje się szczególną delikatnością w smaku i zapachu oraz wieloma właściwościami leczniczymi.
Zalety to m.in.:

• wysoka zawartość witaminy C, oraz wielu substancji mineralnych i mikroelementów jak wapń, żelazo, cynk, miedź, potas, magnez, mangan, fluor, czy sód,
• korzystny wpływ na przewód pokarmowy, likwiduje problemy związane z dolegliwościami żołądka i trawieniem, np. biegunka, zatwardzenie itp.
• ma właściwości rozkurczające, np. przy kolkach
• nie zawiera kofeiny, dlatego zaleca się ją w przypadku rozdrażnień, zaburzeń snu, bezsenności, podwyższonego ciśnienia. Pita przed snem rozluźnia i odpręża,
• obniża poziom cukru we krwi,
• wspomaga przemianę materii, ma mało kalorii, przez co wspomaga kuracje odchudzające,
• duża zawartość antyutleniaczy hamuje działanie wolnych rodników, co pozytywnie wpływa na układ odpornościowy oraz opóźnia proces starzenia się,
• u matek karmiących stymuluje pracę gruczołów mlecznych,
• łagodzi objawy alergii: kataru siennego, astmy i egzemy,
• działa leczniczo na choroby skóry, np. trądzik i goi zewnętrzne, trudno gojące się rany (należy jej wtedy używać jako okład zewnętrzny).

Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma kolor słomkowy i specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czerwonych posmaku goryczy - nie zawiera garbników będących jego przyczyną. Flawonoidy w nim zawarte stymulują wydzielanie hormonu szczęścia - serotoniny. Polecany jest więc w leczeniu depresji i wahań nastroju, a także na jesienny deszczowy wieczór.

Łuska gryki
Łuska gryki jest źródłem witamin z grupy B (B1 – tiamina, B2 – ryboflawina, B6 – pirydoksyna), choliny, kwasu pantotenowego oraz witaminy PP i P (które zapobiegają pękaniu naczyniek krwionośnych, polepszają przyswajanie wapnia, regulują przepuszczalność mikrokapilar), a także tokoferolu zwanego witaminą młodości. Zawiera również kwasy organiczne i składniki mineralne (P, K, Mg, Zn, Cu, Mn), które są ważne z odżywczego i żywieniowego punktu widzenia.
Składniki w niej zawarte zapobiegają chorobom serca, rozwojowi nowotworów, oczyszczają organizm z wolnych rodników, usprawniają funkcje trzustki, regulują: ciśnienie, cholesterol i poziom cukru we krwi, zwiększają odporność, wzmacniają naturalną żywotność organizmu oraz występowaniu chorób cywilizacyjnych m.in. miażdżycy, alergii.

Korzeń żeń-szenia
Żeń-szeń to prawdziwe prastare zioło uznane i stosowane w medycynie Wschodu od ponad 5000 lat. Nauka potwierdziła jego niektóre właściwości uzdrawiające.
Poprawia samopoczucie, zwiększa witalność i wpływa na zachowanie sprawności fizycznej i umysłowej, opóźnia procesy starzenia się organizmu. Wzmaga naturalne mechanizmy obronne organizmu i w ten sposób zmniejsza częstość zakażeń.